در سال‌های اخیر، فناوری دیجیتال با استقبال فراوان جوامع بشری روبه‌رو شده و دنیای آنالوگ با سرعت زیادی به سمت دیجیتالی‌شدن گرایش پیدا کرده است. آدم‌‌ها در زندگی روزمره‌شان هرروز بیش از پیش از محتواهای دیجیتال استفاده می‌کنند و ابزارهای آن، جزء لاینفک زندگی آنها شده است. همین امر کمپانی‌ها را به فکر استفاده از راهکارهای دیجیتالی در حوزه بازاریابی‌شان انداخت.
حقیقت این است که ابزارهای دیجیتال، سریع‌تر، قابل‌انعطاف‌تر، کاربردی‌تر، ساده‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند؛ پس تعجبی ندارد که با پیشرفت تکنولوژی، عصر دیجیتال به سرعت اتفاق بیفتد اما اهمیت بازاریابی دیجیتال به همین‌جا ختم نمی‌شود. موضوع آینده است؛ آینده‌ای که با ابزارهای دیجیتالی‌اش جایگزین تمام ابزارهای سنتی که امروزه هم گاه با آنها سروکار داریم، خواهد شد.
به عنوان مثال همانطور که کودکان امروز، فلاپی را نمی‌شناسند، شاید روزی بیاید که در هیچ خانه‌ای تلویزیونی دیده نشود و موضوع اینجا اهمیت پیدا می‌کند که اگر همین امروز با جریانی که به شدت درحال پیشروی است، همراه نشویم، آیا در آینده توان رسیدن به آن را خواهیم داشت؟
اینترنت به عنوان یک رسانه، بیشترین سرعت رشد را در تاریخ پیدایش رسانه‌ها داشته است. تعداد کاربرانی که رادیو بعد از 38 سال و تلویزیون بعد از 13 سال به‌دست آورد را اینترنت در طول تنها 4 سال کسب کرد.
اینترنت در حال حاضر رسانه غالب در 7 کشور استرالیا، کانادا، دانمارک، هلند، نروژ، سوئد و انگلیس است که پیش‌بینی می‌شود 5 کشور چین، فنلاند، آلمان، ایرلند و نیوزلند نیز در سال 2017 به آنها بپیوندند و این در حالی‌است که این 12 کشور 28درصد از سرمایه تبلیغات درجهان را به خود اختصاص می‌دهند. با این روند رشد، در سال 2020 اینترنت رسانه غالب در دنیا خواهد شد!
ایران هجدهمین کشور از لحاظ رنکینگ میزان کاربر اینترنت در دنیاست که در مقایسه با رتبه‌ای که طبق شاخص توسعه فناوری در دنیا (91) دارد، می‌توان نتیجه گرفت که مردم ایران می‌توانند مشتریان خوبی برای دنیا باشند.
اما این حجم از وابستگی مردم ایران به اینترنت را شاید تاحدزیادی مدیون فعالیت ضعیف دیگر رسانه‌ها و محدودیت‌هایی که با آن روبه‌رو هستند، باشیم. همانطور که میزان مخاطبان تلویزیون، رسانه‌های چاپی و رادیویی در چند سال اخیر کاهش یافته، به مخاطبان اینترنت اضافه شده.
این ریزش مخاطب در تمام دنیا دیده می‌شود که البته در هر کشوری با توجه به عملکرد رسانه‌های سنتی آن متفاوت است. طبیعتا این مسئله تاثیرات مثبتی بر بهبود روند فعلی بازاریابی اینترنتی داشته که حالا هم با از میان برداشتن تحریم‌ها، برخی یک پرش بی‌سابقه در بازار اینترنتی ایران را پیش‌بینی می‌کنند.
- دهه 80، آغاز تبلیغات اینترنتی در ایران
تبلیغات اینترنتی به شکل امروزی در ایران با «پرشین‌بلاگ» شروع شد. پرشین‌بلاگ اولین ارائه‌دهنده سرویس وبلاگ‌نویسی فارسی بود که سال 81 کارش را شروع کرد و زندگی روزمره دهه شصتی‌ها را متحول ساخت.
پس از چندی، امکان قرار دادن بنرهای تبلیغاتی در وبلاگ‌ها فراهم شد و حتی ارائه‌دهندگان سرویس‌های وبلاگ‌نویسی که حالا تعدادشان زیاد شده بود، صفحه‌ای برای گرفتن تبلیغ برای خود ایجاد کرده بودند.
در همین زمان بود که نیاز به وجود سایت‌های تخصصی در زمینه تبلیغات آنلاین احساس شد و سایت‌هایی از قبیل «ایستگاه» به وجود آمدند که کار آنها اطلاع‌رسانی درمورد کالاها و خدمات شرکت‌ها بود. در زمان پیدایش «ایستگاه» داشتن وب‌سایت اختصاصی برای شرکت‌ها، خیلی مرسوم نبود و از‌طرفی این کار برای آنها بسیار هزینه‌ساز بود. ازاین رو اکثرا برای تبلیغات آنلاینشان به سایت «ایستگاه» روی می‌آوردند.
ورود تبلیغات کلیکی به ایران به 8 تا 9 سال قبل برمی‌گردد؛ در آن زمان وب‌سایت‌ها با تبلیغ فروشگاه‌ها در وب‌سایتشان، در فروش آنها سهیم می‌شدند تا اینکه در سال 89 شرکت اینتورک، تبلیغات CPC(پرداخت به ازای کلیک) را وارد ایران کرد که تبلیغ‌دهنده‌ها بر اساس تعداد کلیک‌ها و مراجعه به رسانه‌‌شان، هزینه می‌پرداختند.
منبع: هفته‌نامه شنبه
